De coaching gaat uit van een combinatie van twee benaderingen. Daarbinnen wordt niet gewerkt met diagnostische labels, maar richt ik mij nadrukkelijk op de sterktes, vermogens en competenties van de cliënt. Bij Motivationeel Interviewing kijkt men in welke veranderfase de cliënt is, bij Oplossingsgericht Coachen welke type hulpverlener-cliënt relatie op dat moment aanwezig is.
Motivational Interviewing
Cliënten zijn vaak niet tot gedragsverandering aan te zetten door ze te vertellen hoe onverstandig hun gedrag is. Motivational Interviewing (MI) is een beproefde methode die volledig gericht is op het aanwakkeren van de intrinsieke motivatie van de cliënt. De methode is niet alleen toepasbaar voor het aanzetten tot meer bewegen, maar ook om de cliënt anders met de (pijn)klachten en stressoren om te laten gaan.
Centraal uitgangspunt van MI is dat mensen niet alleen overtuigd moeten zijn dat veranderen belangrijk is, maar ook dat ze geloven dat het ze zal lukken. Bij veranderen speelt doorgaans ambivalentie bij de cliënt: de cliënt ziet zowel de voordelen als de nadelen van veranderen en komt daardoor niet in beweging. MI gebruik actief luisteren en empathisch begrijpen in combinatie met directieve technieken om discrepanties tussen gedachten, woorden en gedrag nader te verkennen.
Oplossingsgericht coachen
Oplossingsgericht coachen (OC) sluit prima bij de benadering van Motivational Interviewing aan. Het betreft hier een samenwerkingsrelatie die gericht is op het samen met de cliënt construeren van oplossingen, in tegenstelling tot de nadruk op het probleem: het verkennen van de oorzaken van zijn problemen. Daardoor ontstaat voor de cliënt vaak een geheel nieuw perspectief op wat mogelijk is en niet op wat onmogelijk is. In essentie is de cliënt de expert en de therapeut degene die niet-weet. De therapeut is echter wel degene die de cliënt kan coachen richting het ontdekken en uitvergroten wat al goed ging en het aanmoedigen om datgene wat al goed ging nog meer te gaan doen. De doelen worden door de cliënt vanuit het eigen perspectief geformuleerd, en zijn ‘klein’, haalbaar en positief taalkundig geformuleerd. De kracht van oplossingsgericht coachen is dat men minimaal aandacht schenkt aan het probleem van de cliënt en de oorzaken daarvan, maar zo snel mogelijk de aandacht maximaliseert naar een focus op oplossingen.
Beide benaderingen zijn kort, actiegericht, en zijn gericht op het versterken van de motivatie en eigen effectiviteit van de cliënt. Bij Motivational Interviewing streeft men naar ‘veranderingen’, bij Oplossingsgericht Coachen streeft men naar ‘oplossingen’. Weerstand wordt in beide benaderingen meer als een relationeel fenomeen tussen coach en cliënt gezien dan als een eigenschap van de cliënt. Confronteren wordt in beide benaderingen vermeden. Als het de cliënt niet lukt, bijvoorbeeld bij terugval, wordt dit niet verweten maar gezien als ‘natuurlijk’ onderdeel van het veranderingsproces.